ღ.آرزوی محال.ღ |
چقدر دوست داشتم يک نفر از من مي پرسيد
چرا نگاه هايت آنقدر غمگين است؟
چرا لبخندهايت آنقدر تلخ و بيرنگ است؟
اما افسوس که هيچ کس نبود ...
هميشه من بودم و من و تنهايي پر از خاطره ...
آري با تو هستم...!
با تويي که از کنارم گذشتي و حتي يک بار هم نپرسيدي چرا چشمهايم هميشه باراني است
سلام من دوباره برگشتم نمدونم چرا!!!
نمیدونم چی بنویسم فقط میدونم که حالم خوب نیست
برام دعا کنید...